به نقل از «فارس»

دردهای کهگیلویه بزرگ از لابی‌ها در سد آبریز تا قصه پر غصه پتروشیمی

تاریخ انتشار: ۱۶ بهمن ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۶۸۷۵۷۳

خبرگزاری فارس دهدشت- مریم افشون- شور و هیجان انتخابات جای جای کهگیلویه بزرگ را فرا گرفته و هر لحظه بر تب و تاب آن اضافه می شود و با این وجود شور و حال تبلیغات غیر رسمی انتخابات حال و هوای این شهرستان را به کلی دگرگون کرده است.

حرکت رو به جلوی جریان های سیاسی، اجتماعی و مذهبی در کهگیلویه سبب شد تا عملاً فضای انتخاباتی در این شهرستان پیش از تقویم رسمی شکل بگیرد و روز به روز تنور انتخابات گرم تر شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

به همین منظور به سراغ سید اسفندیار صلاحت‌پور فعال سیاسی انتخاباتی حوزه انتخابیه کهگیلویه، بهمئی، چرام و لنده رفتیم تا با وضعیت انتخابات در این حوزه بیشتر آشنا شویم.

خودتان را معرفی کنید

آن طور که در شناسنامه نوشته اند سید اسفندیار صلاحت پور فرزند شهید سید حسین بالدار متولد 1356 در سوق و شاغل در صنعت پتروشیمی هستم. 

اندکی از تحصیلاتان را شرح دهید؟ 

از نظر تحصیلات سوابق بنده کمی متنوع و متفاوت هست و شاید از نگاه بعضی افراد قدری آشفته به نظر بیاید و در نگاه دیگری می تواند علامت عطش سیری ناپذیر من به دانستن باشد.

در دوران تحصیل دانش آموزی همواره از شاگردان ممتاز کشور بودم و به همین مناسبت با سن بسیار کم هم با وزیر آموزش و پرورش وقت دیدار داشتم.

در دوره ریاست جمهوری مقام معظم رهبری با جمع دانش آموزان ممتاز کشوری به دیدار ایشان رفتیم و هم با وساطت معظم‌له، دو بار در سال های 63 و 67 با بنیانگذار فقید جمهوری اسلامی ایران ملاقات حضوری داشتیم.

بعدها در سال 1374 در دو رشته پزشکی دانشگاه تهران و کارشناسی ارشد مستقیم دانشگاه امام صادق (ع) قبول شدم که تحت تاثیر هیجانات نوجوانی و علاقه آن دوران وارد رشته پزشکی در دانشگاه تهران شدم.

همزمان با رشته پزشکی در حوزه علوم اسلامی شهید بهشتی که آن زمان در کوچه اسکو خیابان انقلاب بود ثبت نام کردم و اندکی از مقدمات علوم اسلامی هم خواندم.

بعدتر این دو رشته را رها کردم. با دور زدن در تحصیلات مهندسی نفت، کارشناسی ارشد MBA و بعدها با توجه به اینکه هر کسی کو دور ماند از اصل خویش، باز جوید روزگار وصل خویش ، نهایتا در میانسالی وارد رشته علوم سیاسی در مقطع کارشناسی ارشد شدم.

این بازگشت برای بنده هم رجوع به علاقه اصلی ام بود و هم یک مقدمه واجب برای فعالیت سیاسی و بی شک در درک درست بنده از مقوله سیاست ورزی تاثیر غیر قابل انکاری داشت. 

تجربه سفرهای خارجی به عنوان یک کارشناس سیاسی چه بوده است؟

در جایگاه مدیر روابط عمومی و امور بین الملل و بعدها در سمت مدیر تحقیقات بازار در پتروشیمی محل کارم، به طور طبیعی سفرهایی به کشورهای مختلف از جمله برزیل، ونزوئلا، آلمان، ایتالیا، چین، ترکیه، ترکمنستان، آفریقا، کنیا، امارات متحده عربی، هندوستان و ... بسیاری کشورها داشتم. تجربه حضور در کشورهای دیگر از چند جهت می تواند نقطه قوت یک فعال اجتماعی – سیاسی باشد از نظر تنوع تجربه و کسب ایده ، از نظر دیدن پیشرفت ها و ایجاد انگیزه، از نظر رفع تنگ نظری ها و نگاه همراه با رواداری و تسامح و حتی در مواردی دیدن برخی ضعف‌ها در کشور دیگر و ایجاد حس غرور و بالا بودن پرچم کشور خودمان و ... در هر صورت آشنایی با زبان خارجی و تجربه حضور در کشور ثالث ، دنیای آدم را گسترده تر می کند و دیدن سبک زندگی ، اقتصاد ، مدیریت و نوع نگاه دیگران حتماً در ایجاد یک نگاه جدید برای یک سیاست ورز مفید خواهد بود.

به عنوان مثال شخصاً در کشور مالزی و در گفت‌وگو با ماهاتیر محمد ، ایده های جالب، بدیع و عملی وی در مورد بانکداری اسلامی و تسهیلات اشتغال زایی را از زبان خودشان شنیدم و برپایه همان تجربه اجرا شده و موفق در مالزی، پیشنهادات خوبی برای اصلاح نظام بانکداری در کشورمان دارم.

یک نماینده خوب چه ویژگی‌هایی دارد؟

پاسخ به این سوال بسیار سهل و ممتنع است وظیفه بدیهی نماینده مجلس ، قانون گذاری و نظارت بر اجرای درست قانون است. اما همین پاسخ ساده در مواجهه با تجربه ما از شیوه عمل نمایندگان مجلس در چهار دهه گذشته ، با چالش جدی روبرو می شود.

برخی از داوطلبان کنونی حوزه انتخابیه کهگیلویه بزرگ ، پیش تر تجربه حضور در مجلس را دارند. تا امروز من نشنیدم که یک نفر از این آقایان ، در رزومه کاری خودش به پیشنهاد یک قانون در مجلس شورای اسلامی اشاره کند.

تا الان جایی بیان نشده که یکی از نمایندگان ما یک پیشنهاد اساسی برای بهبود اشتغال ، برای بهبود وضع معیشت برای بهبود شرایط فرهنگی یا محیط زیست ارائه کرده باشد.

تا الان هر جا آقایان نمایندگان ادوار از عملکرد خود سخن گفته اند، به دخالت در انتصابات، به دخالت در قوه مجریه، به دخالت در اختصاص تسهیلات به افراد منتخب و از قضا به نفع فامیل  و دوستان و حلقه ذینفعان خودشان اشاره کرده اند.

این موضوع هم زیر سوال بردن اصل تفکیک قواست که در قانون اساسی مورد تاکید است ، هم نشانه قانون گریزی و تعامل ناسالم نماینده با دولت است.

بالاخره وزیر و مدیرکل و استاندار در جایگاه پاسخگویی و نماینده در موقعیت نظارت و پرسشگری و استیضاح هست. اگر نماینده وارد حوزه اجرا شد و یک امتیاز از مسئول اجرایی گرفت ، دیگر در انجام وظیفه نمایندگی تضاد منافع پیش می آید و لذا نماینده وظیفه نظارتی خودش را انجام نخواهد داد و این می شود مقدمه فساد و اختلاس و گرفتاری های دیگر نظیر ناکارآمدی و دوری از شایسته سالاری.

 چه نمره ای به نمایندگان باید داد؟

ببینید من پاسخ این سوال را با یک تفکیک می دهم. سه دوره اول مجلس متفاوت هست. دوره اول که از همه افکار و احزاب حضور داشت و حتی تا دوره سوم مجلس به دلیل جو انقلابی و شرایط دفاع مقدس و اینکه تفکیک اصلاح طلب و اصولگرا به شکل امروزی وجود نداشت ، ما با مجلس متفاوتی مواجه هستیم. ضمن اینکه هنوز هم حوزه انتخابیه کهگیلویه و گچساران مشترک بود. اما از دور چهارم شرایط متفاوت است. یکی از تفاوت هایش هم این است که در تمام 32 سال گذشته سه نماینده از حوزه کهگیلویه بزرگ به مجلس راه پیدا کردند و عجیب که امروز هر سه نفر در انتخابات امسال همچنان داوطلب هستند.

ابتدا در مورد عملکرد عرض کنم شرایط منطقه بسیار متفاوت و محروم بود. لذا شرایط نمایندگی ایجاب می کرد که در تعامل با دولت ها بیشتر به دنبال جذب امکانات اولیه، توسعه راه ها، آبرسانی و گازرسانی و خدماتی بودند که نیازهای اولیه محسوب می شد.

یعنی آن چیزی که در قاعده هرم موزلو به عنوان نیازهای معیشتی تعریف می شد. البته به نظرم طبیعی هم بود. ما یک نیازهای انباشته شده داشتیم که در دوره پهلوی با تمرکز بر مرکز و بی مهری به پیرامون، شهرستان ها در فقر مطلق به سر می بردند. اما از یک جایی به بعد، دیگر نیازهای معیشتی جای خود را به موضوعات جدی تر مثل جذب سرمایه گذار ، توسعه خدمات بهداشتی، خدمات فرهنگی، ایجاد قوانین حمایتی از خانواده و کارگران و زنان و محیط زیست و بالخره هنر و خودشکوفایی داد.

نمایندگانی که در بخش اول یعنی رساندن امکانات و خدمات قاعده هرم موفق عمل کرده بودند، در بخش نوک هرم یعنی نیازهای معنوی و معرفتی و خود شکوفایی دیگر نه سواد لازم را داشتند و نه دغدغه های شان همسو با نسل جدید بود.

این عدم همسویی و درک نادرست قانون گذاران از خواست، تمایل و دغدغه جوانان ، باعث یک شکاف عمیق شده است.

لذا برخی نمایندگان با اصرارشان برای ماندن در قدرت، هم جلوی گردش نخبگان را گرفتند و هم باعث ایجاد شکاف های اجتماعی در بین مردم و حاکمیت شدند.

امکان دارد موضوع را مصداقی تشریح بفرمایید؟

از کجا بگویم که مثنوی هفتاد من کاغذ نشود؟ اجازه بدهید دو موضوع را اشاره کنم. من اگر نماینده این مردم بودم و موضوع مهم آسیب‌های اجتماعی که خودتان می‌دانید در حوزه انتخابیه ام این قدر پر رنگ می شد ، شک نکنید که ابداً خواب به چشمم نمی آمد تا با استفاده  از ظرفیت مجلس تمام دستگاه های اجرایی مثل وزارت بهداشت و وزارت رفاه و آموزش عالی و ... را متحد کنم تا مطالعه جامع برای موضوع انجام بشود ، علل آن کشف و انگیزه ها مرتفع بشود.

موضوع دیگر بحث اشتغال و قوانین بومی گزینی هست. اولاً با دلیل و با استفاده از قانون اساسی اثبات می کنم که در مورد صنایع عظیم مثل پتروشیمی ها و ذوب آهن ، که با سرمایه گذاری حاکمیتی و نه آورده بخش خصوصی ایجاد می شوند ، قوانین بومی گزینی محلی از اعراب ندارند.

با این حال در مواردی مثل فرزندان ما در بهمئی این عزیزان در حالی که کمتر از بیست کیلومتر با پالایشگاه بید بلند فاصله دارند ، به دلیل مرز استان کهگیلویه و خوزستان ، غیر بومی محسوب می شوند ولی اگر هم وطنی از اندیمشک و خرمشهر بخواهد بیاید و جذب بید بلند بشود بومی هست! این را در نظر داشته باشید که خوراک همین پالایشگاه از بهمئی یا گچساران و پازنان و لیشتر یعنی از کهگیلویه و بویراحمد تامین می شود.

اما در پتروشیمی دهدشت از بدو احداث تا الان تمام اعضای هیئت مدیره و مدیران عامل به طور کل غیر بومی بوده اند! و عجیب اینکه بعضاً همین مدیران بی تجربه یا حادثه ساز ، با حمایت آقایان در استان خودمان منصوب شده اند. این دیگر تمام محاسبات بومی گزینی را زیر سوال می برد. 

شما بابت رای های طایفه ای و قبیله گرایی نگران هستید؟

بیشتر متاسف هستم تا نگران! متاسفانه تحصیل کردگان و حتی افرادی را می شناسم با تحصیلات دکتری جامعه شناسی که همچنان بر اساس روابط قومی و نژادی رای می دهند. این علامت بسیار بدی هست. این یعنی افرادی که باید پیش قراولان اصلاحات فرهنگی و توسعه انسانی در منطقه باشند خود به حلقه معیوب این مسیر تبدیل شده اند.

بی شک هر فرد تحصیل کرده ای که صرف روابط قومی و قبیله ای و علیرغم امکان انتخاب جوانان تحصیل کرده، همچنان بر اساس طایفه گرایی و منفعت شخصی رای می دهد ، به عنوان ترمز توسعه و بر باد دهنده خیر عمومی، شایسته سرزنش در پیشگاه تاریخ است. 

خوب با این اوصاف انتخابات در استان کهگیلویه و بویراحمد را چگونه ارزیابی می کنید؟

اجازه بدهید ابتدا یک آمار خدمت شما ارائه کنم: نرخ باسوادی مردم کهگیلویه و بویراحمد قبل از انقلاب 28 درصد بود و اکنون 97 درصد است. شاخص توسعه انسانی که ترکیبی از امید به زندگی ، تحصیلات و درآمد سرانه هست یعنی سطح دانش و معرفت و سطح زندگی مناسب را در دل خود تعریف می کند ، برای کشور ما بالاتر از 75 است می شود گفت این شاخص نشان می دهد که ما چقدر از مسیرمان را برای برای رسیدن به استاندارد توسعه انسانی طی کرده ایم. به دلایل مختلف در برخی شاخص‌ها از استان‌های همجوار پایین‌تریم.

باید جایگاه خود را در کیفیت رای بالا ببریم کیفیت رای یعنی انتخاب بر اساس سطح دانش نامزدها ، یعنی مطالبه و رای دادن به برنامه، یعنی اهمیت دادن به اندیشه  و بررسی عملرد یا برنامه داوطلبین بر اساس شاخص های قابل اندازه گیری.

داوطلبانی داریم که به اندازه چند برنامه توسعه کشور در مجلس حضور دارند توسعه نیافنگی استان را می‌بینند اما...

لذا همچنان انتخابات ما یک شور قومی و نژادی و رقابت بر پایه روابط خونی هست که  البته چنان شوری هم ایجاد می کند که ما مشارکت های صد در صد و بالاتر را تجربه کردیم و می کنیم که علاوه بر فرصت‌هایی مثل مشارکت تهدیدهایی هم دارد.

با توجه به فعالیت رسانه ای شما و مقاله ای که در مورد سد آبریز از شما در رسانه ها منتشر شد، موانع احداث این سد را  چه می دانید؟

ظاهراً سد آبریز مجوزهای قانونی و زیست محیطی را اخذ کرده است. از نظر قوانین انتقال آب بین حوزه ای هم با توجه به اینکه سد از نظر حوزه آبریز از نظر جامعه هدف مصرف و از نظر دنبالچه و دریاچه کاملاً در یک حوزه واقع است لذا منع قانونی ندارد و می ماند سه موضوع: اول فعالیت نمایندگان ما به قدر کفایت نبود. این می‌تواند شاید ناشی از عدم اعتقاد این بزرگواران به احداث سد باشد یا اولویت های متفاوت آقایان.

دوم نماینگان استان همجوار که در انفعال ما با استفاده سیاسی از موضوع و با هدف جلب رای مردم در حوزه انتخابیه خودشان ، به دنبال چهار میخه کردن تابوت سد آبریز هستند.

و بالاخره سوم برخی افراد ذینفع یا ذی‌نفوذ در منطقه که اتفاقاً قدرت و گاهای رسانه هم دارند و با نگاه محدود به منافع خود و با دلایل کاملاً شخصی برای پیش گیری از احداث این سد مشغول فعالیت و لابی هستند.

در هر صورت از نظر بنده، احداث سد آبریز از نظر تامین آب شرب بخشی از منطقه، از نظر ایجاد صنایع برق آبی، از نظر پتانسیل گردشگری، از نظر تحول کشاورزی دیم به آبی در دهدشت شرقی و چرام و بسیاری موارد دیگر یک ضرورت اساسی در توسعه منطقه است و حتماً باید پیگیری و احداث شود.

نگاه شما به صنایع پتروشیمی دهدشت چیست؟ آینده منطقه را با وجود این پروژه عظیم چگونه می بینید؟

صنایع پتروشیمی دهدشت در 20 فروردین 1386 یعنی بیشتر از 6 هزار روز قبل کلنگ زنی شد و قرار بود هزار روزه به تولید برسد! در این پروژه 110 هکتار زمین حاصلخیز در دشت کلاچو معطل ماند و همچنان از نظر من هزار روز دیگر تا تولید فاصله دارد.

این از واقعیت و وضع موجود این شرکت. اما موضوع مهم پتانسیل و ظرفیت این شرکت برای توسعه منطقه است. خدمت تان عرض کردم که جلب سرمایه گذار در منطقه ، هم مسیر توسعه را هموار می کند و هم ایجاد شغل می کند و هم به دلایل متعدد امنیت در پی خواهد داشت.

با این مقدمه یک آمار خدمت تان عرض کنم و بعد نتیجه بگیرم. در حالی که در صنایع بالادست مثل پتروشیمی برای ایجاد هر شغل حداقل 3 میلیارد تومان سرمایه گذاری نیاز هست ، در صنایع پایین دست با میانگین 70 میلیون تومان می شود یک شغل ایجاد کرد.

حالا فکر می کنم شفاف شده باشد ما از امروز تا پایان همین دوره مجلس که داریم انتخابات آن را انجام می دهیم ، می بایست زمینه را برای ایجاد صنایع پایین دست پتروشیمی دهدشت مثل تولید لوله های پلی اتیلن ، صنایع کابل و ظروف یکبار مصرف و قطعات خودرو و ... که در واقع زنجیره ارزش محصول پتروشیمی دهدشت هستند ، فراهم کنیم.

اگر در این مسیر حرکت کردیم هم از خام فروشی مجصول که ابداً اقتصادی نیست جلوگیری کردیم ، هم با سرمایه گذاری های کوچک ، شغل های پایدار در منطقه ایجاد کردیم و هم به توسعه راه و امنیت منطقه کمک کردم. صنایع پتروشیمی دهدشت به شرط توسعه زنجیره ارزش، قابلیت توسعه اقتصادی منطقه و حل مشکل اشتغال را دارد.

چیزی هست که دغدغه تان باشد و نپرسیده باشم؟

بله حتماً. اصولاً مشکلات ما آن قدر زیادند که چندین گفتگو در این سطح را می طلبد. من در سطح ملی دغدغه هایی مثل اقتصاد ، افت ارزش پول ملی و اشتغال را دارم. دغدغه 1404 را دارم که به مرزهای آرزوی آن نزدیک نیستیم. محیط زیست ، دریاچه ها ، بلوط های زاگرس و دغدغه های زنان و دختران و ده ها موضوع دیگر ذهن را به خودش مشغول کرده است مشکلات مالی پیش آمده در لنده و بهمئی که زندگی بسیاری را با دشواری روبرو کرده است و مواردی از این دست. 

باید عرض کنم به عنوان یک فرزند کهگیلویه مدت هاست که روی توسعه متمرکز شده ام ، اگر ریل گذاری درستی بشود، توسعه را دور از دسترس نمی بینم به امید آن روز و با تشکر از شما و خوانندگانی که زحمت خوانش این گفتگو را می کشند.

پایان پیام/

منبع: فارس

کلیدواژه: خبرگزاری فارس کهگیلویه پتروشیمی دهدشت کهگیلویه بزرگ حوزه انتخابیه سد آبریز بر اساس

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۶۸۷۵۷۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

اولین تغییر بزرگ مالک جدید: استقلالِ خلیج فارس!

به گزارش "ورزش سه"، با واگذاری سهام باشگاه استقلال به هلدینگ صنایع پتروشیمی خلیج فارس، کم کم شاهد تغییرات جدید در این باشگاه خواهیم بود.

یکی از این تغییرات که پس از جلسه امروز مدیران پتروشیمی خلیج فارس با اعضای هیئت مدیره باشگاه استقلال زمزمه‌های آن مطرح شده، اضافه شدن پسوند خلیج فارس به نام باشگاه استقلال است.

در حالی که همزمان با تکمیل مراحل واگذاری پسوند ایران از نام باشگاه استقلال برداشته شده بود، حالا شنیده‌ها حاکی از آن است که قرار است عبارت خلیج فارس به نام استقلال اضافه شده تا این باشگاه از فصول آینده با نام استقلال خلیج فارس در مسابقات فوتبال داخلی و بین‌المللی شرکت کند.

پیش از این پسوند آبی پوشان، ایران بود و حتی در سامانه کدال و نامه های اداری و رسمی از این تیم به عنوان استقلال ایران یاد می شد که حالا به نظر می رسد باید شاهد تغییر آن به استقلال خلیج فارس باشیم.